آیا به حرف ها و دستورهای کسانی که کارهای خارق العاده می کنند می توانیم اعتماد کنیم؟
آیا به حرف ها و دستورهای کسانی که کارهای خارق العاده می کنند می توانیم اعتماد کنیم؟ چون بالاخره کارهایی بلد هستند که بقیه نمی تونن انجام بدن.
قرآن کریم و پیامبر اسلام هیچگاه برای هدایت جامعه، افراد رو دعوت به امور خارق العاده نکرده اند و همواره تنها دستوری که از سوی وحی به ما رسیده است انجام فرامین الهی می باشد.چنانکنه در قرآن کریم می خوانیم:
قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ[۱]
بگو: «من مالک سود و زیان خویش نیستم، مگر آنچه را خدا بخواهد؛ (و از غیب و اسرار نهان نیز خبر ندارم، مگر آنچه خداوند اراده کند؛) و اگر از غیب باخبر بودم، سود فراوانی برای خود فراهم می‌کردم، و هیچ بدی (و زیانی) به من نمی‌رسید؛ من فقط بیم‌دهنده و بشارت‌دهنده‌ام برای گروهی که ایمان می‌آورند! (و آماده پذیرش حقند).
قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ[۲]
بگو: «من نمی‌گویم خزاین خدا نزد من است؛ و من، (جز آنچه خدا به من بیاموزد،) از غیب آگاه نیستم! و به شما نمی‌گویم من فرشته‌ام؛ تنها از آنچه به من وحی می‌شود پیروی می‌کنم.» بگو: «آیا نابینا و بینا مساویند؟! پس چرا نمی‌اندیشید؟!»
همانطور که مشاهده می شود حتی پیامبر اسلام هم مدعی امور خارق العاده ای که امروزه رواج پیدا کرده نبوده و تنها آنچه در محدوده وحی بر ایشان ابلاغ می گردید را ارائه می نمود پس ملاک تشخیص سخن حق از باطل در مرحله اول آن چیزی است که ببینیم آیا مطابقت با مجموع آیات قرآن کریم و روایات مطابق با قرآن دارد یا نه؟ اگر سخنی این چنین بود چه گوینده ی آن، دارای امور خارق العاده باشد و چه نباشد، آن سخنی صحیح است و الا اگر گفته های اشخاص، مخالف با قرآن باشد، گوینده سخن، هزاران امور خارق العاده هم از وی صادر شود هیچ خیری در آخرت برای او و سایرین نخواهد داشت چراکه میزان در قیامت، عمل مطابق با وحی می باشد که از بندگان خواسته شده است و مکررا در آیات شریفه قرآن به این موضوع اشاره شده است
[۱] اعراف/۱۸۸
[۲] انعام/۵۰
