اینکه بگوییم طلسمات صحیح بوده و قدرت انجام اموری را دارند آیا با عدالت خداوند منافات ندارد؟
بحث در خصوص عدالت از موضوعات مفصلی است که در این مختصر نمی توان راجع به آن گفت و گو کرد اما از راه دیگری می توان به سوال شما پاسخ داد و آن اینکه طلسمات و سایر بخش های مطرح شده در علوم غریبه تنها به عنوان ابزار شناخته می شوند نه اینکه مستقلا قدرت اثرگذاری داشته باشند.
به عبارت دیگر قدرت تمامی بخش های مرتبط با ماوراء الطبیعه ناشی از قدرت پروردگار است که هرگاه اجازه ی انجام آن عمل به توسط عامل آن عمل داده شود آن عامل می تواند تاثیراتی بگذارد و در غیر اینصورت خیر چنانکه قرآن می فرماید :
وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّياطينُ عَلي مُلْکِ سُلَيْمانَ وَ ما کَفَرَ سُلَيْمانُ وَ لکِنَّ الشَّياطينَ کَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَ ما أُنْزِلَ عَلَي الْمَلَکَيْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ وَ ما يُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّي يَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَکْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ ما هُمْ بِضارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَتَعَلَّمُونَ ما يَضُرُّهُمْ وَ لا يَنْفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراهُ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ وَ لَبِئْسَ ما شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ کانُوا يَعْلَمُونَ[۱]
و از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم می خواندند پیروی کردند. سلیمان هرگز ( دست به سحر نیالود و ) کافر نشد ولی شیاطین کفر ورزیدند و به مردم سحر آموختند. و ( نیزیهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت» ، نازل شد پیروی کردند. ( آن دو ، راه سحر کردن را ، برای آشنایی با طرز ابطال آن ، به مردم یاد می دادند. و ) به هیچ کس چیزییاد نمی دادند ، مگر اینکه از پیش به او می گفتند: «ما وسیله آزمایشیم کافر نشو! ( و از این تعلیمات ، سوء استفاده نکن! ) » ولی آنها از آن دو فرشته ، مطالبی را می آموختند که بتوانند به وسیله آن ، میان مرد و همسرش جدایی بیفکنندولی هیچ گاه نمی توانند بدون اجازه خداوند ، به انسانی زیان برسانند. آنها قسمتهایی را فرامیگرفتند که به آنان زیان می رسانید و نفعی نمی داد. و مسلما می دانستند هر کسی خریدار این گونه متاع باشد ، در آخرت بهره ای نخواهد داشت. و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند ، اگر می دانستند!!
چنانکه مشاهده می شود بدون اذن پروردگار این اعمال صادر نمی شود اما این اذن به معنی این نمی باشد که خدواند این عمل را تایید نموده بلکه رویکرد و اندیشه ای که در باب طلسمات و… وجود دارد از باب ابزاریت و وسیله بودن آنهاست که مانند ابزار محسوس همچون اسلحه، یک شخص می تواند از آن در جهت حفظ جان خود و خانوده اش در مقابل هجوم دشمنان بهره گیرد و این عمل وی «خیر» محسوب شود و می تواند در جهت آسیب رسانی به سایرین که برای او تحدیدی محسوب نشده اند استفاده کند که در این صورت این عمل «شر» شمرده می شود.
بنابراین این
علوم غریبه و نامتعارف تنها ابزاری هستند که برخی قادر به استفاده از آن می باشند
همچون بمب هایی که در اختیار برخی کشورها می باشد. فقط یکی به صورت محسوس می باشد
و یکی نا محسوس اما در ابزاریت و وسیله بودن آنها تفاوتی ایجاد نمی کند که اولا
عملکرد آن با اجازه خداوند است و ثانیا در صورت عملکرد آن، عاملی که از آن استفاده
کرده است یا مستحق عذاب دنیوی و اخروی می شود یا خیر.
[۱]بقره/۱۰۲