یکی از بهترین روش های پذیرش یا رد آنچه در منابع تاریخی و روایی نقل شده است، پرداختن به این موضوع است که ببینم اساسا از نظر تجربی، امکان وقوع آن موضوع تاریخی یا فقهی ممکن بوده یا خیر؟ به این شکل که امروزه با پیشرفت بسیاری از جنبه های علوم تجربی، امکان سنجی نماییم آنچه در گذشته محقق شده با علوم و فنون امروزی به چه میزان مطابقت دارد تا به شکل دقیق تری با آن وقایع رو به رو شویم؟!
یکی از این مباحث، روایاتی بود که در خصوص نزدیکی( ارتباط جنسی) یک زن با زن دیگر است که در آن یکی از آنها در حالی که منی مرد دیگری را با خود دارد به زن دیگر منتقل می کند و سبب تولید مثل شود.
در اینجا به هر دو بخش روایات و پاسخ علوم تجربی به آنها خواهیم پرداخت و در ابتدا برخی احادیث مرتبط، اشاره خواهد شد.
در کتاب منابع فقه شیعه اثر حضرت آیت الله بروجردی به چند حدیث در این باب اشاره شده است که از آن جمله اند:
۱- اگر مردى با همسرش آميزش كند و همسرش آب مرد را به خود بگيرد و پس از آن با كنيز شوهرش مساحقه كند و كنيز باردار شود، زن سنگسار مى‌شود و كنيز تازيانه مى‌خورد و فرزند به پدرش ملحق مى‌شود. اين از على بن ابى حمزه، از اسحاق بن عمار، از امام صادق عليه السلام روايت شده است.
۲- اگر مردى با زنى آميزش كند و زن، آب مرد به خود بگيرد و با آن آب، با زنى مساحقه كند و آن زن حامله شود، زن سنگسار مى‌شود و كنيز حدّ مى‌خورد و فرزند به پدرش ملحق مى‌شود.
۳- محمد بن مسلم گويد: «از امام باقر و امام صادق شنيدم كه مى‌فرمودند: در حالى كه حسن بن على در جايگاه اميرالمؤمنين( عليه السلام) بود، گروهى آمدند و گفتند: اى ابا محمد، ما اميرالمؤمنين( عليه السلام) را مى‌خواهيم. حضرت پرسيد: كارتان چيست؟ گفتند: مى‌خواهيم سوالى از حضرت اميرالمؤمنين( عليه السلام) كنيم. حضرت پرسيد: آن سؤال چيست؟ به ما بگوييد. گفتند: زنى، شوهرش با وى آميزش كرد. چون مرد از روى همسرش برخاست، زن با همان حرارت شهوتش برخاست و برروى دخترى باكره افتاد و با او مساحقه كرد و نطفه را در باكره انتقال داد و باكره حامله شد. نظر شما در اين باره چيست؟ امام حسن عليه السلام فرمود: مشكلى است و ابوالحسن به درد اين مشكل مى‌خورد و من مى‌گويم. اگر درست گفتم، از خداست و سپس از اميرالمؤمنين عليه السلام است و اگر اشتباه كردم، از خودم است؛ اميدوارم كه خطا نكنم- اگر خدا بخواهد. [آن‌گاه حضرت چنين بيان داشت]: به سراغ زن مى‌روند و مهر دختر باكره را در مرحلۀ اول از او مى‌گيرند؛ چرا كه فرزند از باكره بيرون نمى‌آيد تا آن كه پرده پاره شود و در نتيجه بكارتش از بين مى‌رود. در مرحلۀ بعد، زن سنگسار مى‌شود؛ چرا كه محصنه است. پس از آن، در انتظار باكره مى‌مانند تا وى فرزند در شكم را زمين بگذارد و فرزند به پدرش كه صاحب نطفه است، نسب مى‌برد. پس از آن به دختر باكره حدّ زده مى‌شود. مردم از نزد امام حسن عليه السلام برگشتند و اميرالمؤمنين عليه السلام را ديدند. حضرت فرمود: چه به ابومحمد گفتيد و او به شما چه گفت؟ آنان براى حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بازگو كردند. حضرت فرمود: اگر از من سؤال مى‌شد، بيش از آنچه فرزندم گفت، نزد من نبود ».[۱]
پس از ذکر روایات به سراغ نظر متخصصین این امور رفته تا مشاهده شود اساسا چنین امری محتمل است یا خیر؟
۱- آیا اسپرم پس از قرار گرفتن در معرض هوا از بین می‌رود؟
هنگامی که اسپرم خشک است، مرده است و نمی‌تواند تخمک را بارور کند. اگر اسپرم در محیط گرم و مرطوب مانند واژن یا رحم زن باشد، میتواند ۳-۲ روز زنده بماند.
۲- چه مدت طول می‌کشد تا اسپرم روی پوست بمیرد؟
اسپرمی که نزدیک به واژن است که در آن گرما و رطوبت وجود دارد میتواند تا ۲۰ دقیقه زنده بماند و هنوز هم میتواند داخل شود. از آنجا که اسپرم به رطوبت و گرما نیاز دارد تا زنده بماند، زمانی که انزال در حمام یا وان حمام اتفاق می‌افتد، اسپرم میتواند زنده بماند
۳- اگر اسپرم خارج از بدن را لمس کند احتمال بارداری وجود دارد؟
ممکن است بدون داشتن مقاربت جنسی باردار شوید، اگر، مثلا: اسپرم وارد مهبل (واژن) شود، مثلا اگر شما یا همسرتان روی انگشت مایع منی داشته باشید و واژن را لمس کنید. یا اگر همسرتان در نزدیکی واژن ارضا شود.[۲]
از آنچه آمد دانسته می شود امکان وقوع چنین موضوعی در اساس و علوم تجربی، ثابت گردیده و فارغ از مباحث سندی روایات، اصل این موضوع را ممکن و محتمل خواهیم دانست.
[۱] منابع فقه شيعه، حسين طباطبايى بروجرى، مترجمان: حسينيان قمى، مهدى – صبورى، م، ج۳۰، ص۷۷۷-۷۷۹، انتشارات فرهنگ سبز، تهران، ۱۴۲۹ ه ق
[۲] پرسش و پاسخ از سایت دکتر فاطمه نعمت اللهی(متخصص و جراح زنان، زایمان و نازایی)