از دوران کودکی که علاقه مند به تاریخ جهان و علی الخصوص ایران بودم، همواره سعی کردم تا اطلاعات نظری خویش را در این زمینه افزایش دهم و آهسته آهسته در هنگامی که قدم به عرصه اجتماع گذاشتم و دیدم که می توان بخشی از این تاریخ بزرگ را گردآوری نمود، درصدد جمع آوری آنچه مرتبط با تاریخ بود برآمدم تا بالاخره پس از گذشت سالها توانستم برخی مجموعه های تخصصی را ایجاد نمایم و به عنوان یکی از مجموعه داران رسمی میراث فرهنگی مشغول به فعالیت شوم.
اما امروزه که در این شرایط تاریخی از ایران قرار گرفته ایم دلسوزانه احساس نیاز می کنم که افراد بیشتری از جامعه ی ما به مجموعه داری تخصصی روی آورند تا خلاء های متعددی که در موضوعات مرتبط با تاریخ ایران وجود داشته و دارد و هر روز به نابودی و فراموشی بیشتری دچار می شود را کمرنگ تر نمائیم تا شاید برای نسل های آینده ی ایران زمین به یادگار بماند که چه دوران پر فراز و نشیبی را این سرزمین سپری نموده است.
اما در ادامه تعدادی از دلایل ورود به عرصه مجموعه داری تخصصی را اشاره خواهم کرد تا شاید افرادی که حتی علاقه مند به تاریخ نیز نمی باشند هم به این دسته فعالیت ها روی آورند:
۱) افزایش و توسعه بار علمی پژوهشی: با توجه به اینکه بسیاری از حلقه های مفقوده و پرسش های بدون پاسخ تاریخ را می توانیم از لا به لای مجموعه های تخصصی بدست آوریم این خود زمینه ای را برای امور پژوهشی مرتبط با تاریخ به ارمغان خواهد آورد که سهم ما از این مهم می تواند بسیار چشمگیر شود.
۲) نجات هویت ملی و منطقه ای: با توجه به تخریب بخش زیادی از بافت های تاریخی به توسط شهرداری ها و نیز قاچاق و از میان رفتن بسیاری از دستاوردهای تاریخی ایران زمین، مجموعه داری از معدود فعالیت هایی می باشد که می تواند بخشی از هویت فراموش شده ما را احیا نماید.
۳) افزایش رشد اقتصادی: مجموعه داری می تواند از دو حیث به رشد اقتصادی مجموعه دار کمک نماید:
الف) با گذشت زمان، بسیاری از آنچه که امروزه ارزشمند نمی باشند، قیمتی خواهند شد. حتی سکه های رایج جمهوری اسلامی که امروزه به ندرت در اختیار مردم قرار دارد، با قیمت بیشتر از آنچه که بر روی آنها ضرب شده است، خرید و فروش می شوند. مثلا به قیمت امروز اگر بخواهم برایتان مثال بزنم، هر کیلو سکه رایج که شاید ارزش تمامی سکه های موجود در آن، بیست هزار تومان باشد به قیمت کیلوئی ۱۰۰ هزار تومان به بالا خریداری می شود. و یا در مثال دیگر، سکه ۱ ریالی که تصویر کوه دماوند را به همراه داشت و در تاریخ ۱۳۷۶ ضرب شده باشد با قیمتی بین ۷۰۰ هزار تا ۳ میلیون تومان خریداری می شود.
ب) برگزاری نمایشگاه و…نیز می تواند آورده مادی به همراه داشته باشد.
۴) تسکین روحیه منحصر به فرد بودن: بسیاری از بشر امروزی به دنبال منحصر به فرد بودن می باشند تا خود را به نوعی از دیگران، متمایز نمایند. مجموعه داری با توجه به اینکه با اشیای قدمت دار سر و کار دارد و تعداد آنها نیز کم می باشد یکی از راه هایی خواهد بود که این تمایز با سایرین محقق سازد. برای مثال حتی اگر ماشین های ساخت کمپانی« رولز رویس» را که مشاهده کنید باز به تعداد محدود در اختیار برخی از افراد جهان وجود دارد اما برخی از دکمه های پوشاک سلطنتی پادشاهان ایران که از جنس مس و برنج نیز می باشند تنها یک عدد از آنها باقی مانده که در اختیار دارنده ی آن خواهد ماند و هنگامی که چنین گوهری در دستان شما باشد، ارزش بسیار بسیار زیادی از جنبه های علمی، تاریخی، فرهنگی و اقتصادی به بار خواهد آورد.
نکته نهائی
مجموعه داری همیشه کار پر هزینه و پیچیده ای نمی باشد بلکه کافی است شما از امروز سعی کنید تا برخی از اشیاء موجود را به شکل تخصصی جمع آوری نمائید. مثلا بلیط های اتوبوس های شهرتان که تا چند سال پیش وجود داشتند، برخی کبریت ها، پاکن ها … و اطلاعات نظری خود را نسبت به مجموعه خود بالا ببرید و هرگاه به مغازه های فروش اشیاء قدیمی سر زدید، اگر محصول مرتبط با مجموعه شما را داشتند، سعی کنید خریداری نمایید.