پروردگار متعال در قرآن کریم می فرماید:
وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ[۱]
و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خدا، از کسانی که کتاب (آسمانی) به آنها داده شده، پیمان گرفت که حتماً آن را برای مردم آشکار سازید و کتمان نکنید! ولی آنها، آن را پشت سر افکندند؛ و به بهای کمی فروختند؛ و چه بد متاعی می‌خرند؟!
اما در کُتب آسمانی چه آمده است که برخی از بیان آن وحشت دارند و آن را به بهائی اندک می فروشند؟
آنچه در قرآن کریم آمده است شامل حوزه های فردی و اجتماعی می شود. آنچه در حوزه فردی صورت می گیرد که غالبا با بیان احکام مورد ابتلا مردم سر و کار داشته و علما به آن ها می پردازند اما بخشی از آیات نیز وجود دارند که یا سخنی از آنها به میان نمی آید یا اگر گفته می شود به شکل بسیار بسیار محدودی عنوان می شود.
این بخش بیشتر شامل آیات اجتماعی قرآن کریم و علی الخصوص آن آیاتی است که در حوزه عدالت اجتماعی، رفع تبعیض و ظلم و سایر از این دست آیات نازل شده می باشد چراکه دادخواهی و عدالت خواهی در برخی موارد با تبعاتی همراه است که بسیاری از افراد از عنوان کردن آن ترس و واهمه خواهند داشت.
در این آیه سوره آل عمران، پرورگار متعال خطاب به علما و آگاهان جامعه هشدار می دهد که میان من و شما پیمانی وجود دارد که به حسب این آگاهی که به شما عطا نموده ام، انتظار دارم که به آن عمل نمایید و آن هم چیزی نیست جز اینکه آیات مرا به تمامه اجرا و ابلاغ نمایید و برخی را انتخاب نکنید و برخی را رها کنید« يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ».
[۱] آل عمران / ۱۸۷