خیالات خوش و بوسه به آینده ها
یکی از بزرگترین اشتباهات اکثر انسان ها این است که در خیال خوش آینده ها به سر می برند به این امید که مثلا عدالت از دست رفته خود و جامعه را آرزو می کنند شاید یک روزی در آینده های دور بتوان بدست آورد اما باید توجه داشت که تحقق عدالت با برپایی و همدلی تک تک افراد می بایست در دورانی که توانایی بدست آوردن آن را دارند( نه به وقت پیری و از کار افتادگی) و دوران حیات خود افراد محقق شود چراکه عدالت یک حقی است از حقوق خود شما که باید آن را باز ستانید همانطور که نفس کشیدن، سالم زندگی کردن، آزادی عقاید و بسیاری دیگر از این دست موارد از حقوقی است که خود خداوند در قرآنش به آن اشاره نموده و آن را به بندگانش عطا کرده است و چیزی نیست که دیگران بخواهند لطف کنند به شما بدهند.
تحقق آنچه که باید باشد را نباید موکول به آینده کرد چراکه معلوم نیست هیچ گاه در آینده، چنین فرصتی برای خود شما یا سایرین از مردمان محیا شود بلکه هر فردی، آن مقدار از توانایی که دارد را می بایست در زمانی که در قید حیات است مصروف دارد تا آنچه حقوق اولیه زندگی اش می باشد را مهیا سازد.
پیامبر و عدالت
آنچه وظیفه ما می باشد، تلاش برای تحقق عدالت و سایر نیازهای اولیه است آن هم در زمان حیات خودمان و کاری به آیندگان نباید داشته باشیم که آنها یک روزی شاید برایشان محقق می شود یا خیر؟! چنانکه در دوران نزول وحی و پیامبر اسلام برای این امور مبارزه کردند و به نتیجه نیز رسیدند اما آیا در سال های بعد از پیامبر و در زمانی که سایر حاکمان اسلامی نیز بر منصب حکومت بودند نیز تحقق یافت؟ قطعا در زمان همه رخ نداد بلکه در دوران اکثر آنها، عدالت اجرا نشد اما آنچه که برای شخص پیامبر مهم بود، تحقق این امور در زمان خودش بود؛ حال در آینده آیا چه پیش خواهد آمد والله اعلم.
قرآن کریم و مبارزه برای تحقق عدالت
در قرآن کریم آیه بسیار ویژه ای در باب تحقق عدالت وجود دارد و هشدار می دهد تصور نکنید که اگر حتی در میان مومنین، برخی از آنها خارج از عدالت شدند با خود بگویید که پس تحقق عدالت را رها کنیم و خداروشکر کنیم که لا اقل همه مومن هستند و با همین وضعیت کنار بیاییم بلکه دستور می دهد برای تحقق عدالت مبارزه کنید تا حقوق از میان رفته افراد، باز گردد.
وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ(حجرات/۹)
و هرگاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتی دهید؛ و اگر یکی از آن دو بر دیگری تجاوز کند، با گروه متجاوز پیکار کنید تا به فرمان خدا بازگردد؛ و هرگاه بازگشت (و زمینه صلح فراهم شد)، در میان آن دو به عدالت صلح برقرار سازید؛ و عدالت پیشه کنید که خداوند عدالت پیشگان را دوست می‌دارد.
