در جهان امروز ما بسیاری از اشخاص و گروه هایی را مشاهده می کنیم که مدعی شناخت و راهنمایی واژه ای به نام« عرفان» می باشند. اینان در سرتاسر جهان و از تمامی طیف های دینی و غیر دینی و در لباس های گوناگون از قبیل روحانیت و غیره و در مناصب مختلف حضور دارند با این تفاوت که هریک از ایشان مدعی عرفان مختص به خود می باشد.
آنچه برای درک اینکه یک عرفان به معنای واقعی از چه ساختاری تشکیل شده و چه ویژگی هایی را می بایست به همراه داشته باشد را با عنوان الفبای شناخت عرفان یاد کرده ام که از شاخه های مختلفی به وجود آمده.
این شاخه ها و الفبا، لازمه ی درک یک عرفان واقعی می باشد که استاد، مرشد یا هر عنوان دیگری که بر روی مُرَوّج این عرفان گذاشته اند می بایست از آنها مطلع باشد و نه تنها اطلاع که در آنها صاحب نظر باشد و صاحب نظری افراد را در این خصوص، از آثار علمی، پژوهشی و انفسی که در این زمینه ارائه کرده اند می توانید بدست آورید.(توجه شود که مثلا با خواندن چند کتاب، اشخاص را متخصص در الهیات نمی نامیم یا با دانستن مثلا جفر یا رمل، اشخاص را متخصص در علوم غریبه معرفی نمی کنیم؛ به همین ترتیب سایر شاخه ها)
بنابراین به صورت کاملا شفاف عرض می کنم که اگر چنین صاحب نظری که آشنای به تمامی شاخه ها و الفبای درک عرفان باشد را پیدا نکردید، سراغ این موضوع نروید که این مدعیان، خواسته یا ناخواسته شما را به کج راهه و سرابی از عرفان رهنمون خواهند ساخت(چه در لباس دینی و چه غیر دینی) که به جز گمراهی و توهم، هیچ دستاورد دیگری برای شما به ارمغان نخواهد آورد چراکه هریک از این شاخه ها، به شکل کلیدی، در مسیر عرفان، نقش آفرینی داشته و دارند.
