یکی از مقبره های قدیمی شهر مشهد که از حدود دوره تیموری و صفوی به جا مانده است مقبره ای است مشهور به خواجه ربیع[۱] که در سال ۱۳۱۰ش با شماره ۱۴۲ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
اگرچه این مقبره و آرامگاه های اطراف آن به عنوان خواجه ربیع معروف شده اند لکن در ارتباط با مدفن خواجه ربیع(ربیع بن خُثَیم کوفی) اختلاف نظر وجود دارد که ممکن است حقیقتا این آرامگاه مرتبط با او نباشد چنانکه برخی فوت وی را در کوفه و عصر فرمانروایی ابن زیاد دانسته و برخی دیگر مدفن او را در ری، قزوین و آذربایجان معرفی کرده اند. از آنجا که ربیع در سال های آخر عمرش فلج بوده و برخی گزارشات، حاکی از حضور وی در کوفه داشته، بعضی از محققین قول بهتر را همان کوفه می دانند و لذا احتمال داده شده که مقبره مذکور در مشهد، آرامگاه ربیع حارثی[۲] باشد.[۳] نا گفته نماند که قول مربوط به مدفن خواجه ربیع بودن بنای مذکور نیز بر اساس برخی اقوال و گزارشات، خالی از وجه نیست.
[۱] ربیع بن خُثَیم کوفی مشهور به خواجه ربیع از زهاد ثمانیه و طبقه نخست از تابعان بود.
[۲] در فتح ايران، از سرداران معروف سپاه ابوموسى اشعرى بود و در فتح مناطق بسيارى از ايران سهم عمده اى داشت و در سال ۵۱ هجری به حکومت خراسان منصوب شد و در سال ۵۳ ق درگذشت
[۳] دانشنامه جهان اسلام، ربیع بن خثیم