بسیارند مردمانی که خواستار تحقق عدالت اجتماعی می باشند و این نیکوست اما در قدم اول و پیش نیاز نیل به عدالت اجتماعی، نهادینه ساختن عدالت در حق خویش و زندگی روزانه ی خود خواهد بود؛ چه اینکه اگر این مهم را از نفس خود آغاز نکنیم، هیچ گاه در عرصه ی اجتماع به این امر، دست نخواهیم یافت.

تصور عدالت در حق خویش با فرض ضرر نرساندن به خود در فکر و جسم، محقق خواهد شد.

دنبال کردن اخبار سوگیری شده( اخباری که با اهداف خاص در رسانه های گوناگون منتشر می شوند) به منظور بمباران ذهنی شما صورت می گیرد و به این وسیله ذهن شما را در حالت حداکثر نفرت داشتن از برخی افراد و گروه ها قرار خواهند داد. این سبب می شود تا ذهن شما به خشونت و عکس العمل( ولو به شکل ناخودآگاه) متمایل شود که در مواقع خاص، به شکل ارادی یا غیر ارادی خودتان را در معرض بدترین تصمیم گیری ها قرار دهید.

نشر امور غیر واقعی که تنها از اخبار ثابت نشده ی برخی افراد، گروه ها و بنگاه های خبری بدست آمده، از مصادیق قضاوت ظالمانه در ذهن خود می باشد که نمود این قضاوت به شکل عینی و در نشر برخی اخبار خواهد بود( چه به صورت زبانی و چه نوشتاری انجام شود). ظلم به دیگران( حتی به دشمنان) به هر شکلی تحقق یابد، ظلم است. ثمره ظلم کردن ما به دیگران ممکن است برای برخی افراد دیگر از جامعه سودمند باشد( دیگران را به قدرت برساند، دیگران را به آرامش فکری برساند و…) اما اولین اثر این ظلم به خودمان بازگشت خواهد داشت که ما را از حقیقت باز می دارد و انسان عاقل گَردن خود را پُلی برای نیل به اهداف و اندیشه های ظالمانه دیگران قرار نمی دهد.

بدن خود را در معرض آسیب های جسمی بی ثمر( شخصی و اجتماعی) قرار دادن از مصادیق ظلم به جسم است. آسیب به جسم خود در جایی ارزشمند است که ایام سود دهی شمرده شود. برای پیدا کردن زمان سود دهی گاهی لازم است از طرفی مطالعه و تحقیق نماییم و از سوی دیگر از ذهن خود استفاده نماییم تا بهترین زمان ممکن را بدست آوریم.( جسمتان را به بهای ناچیز نفروشید)

آنقدر می بایست عدالت را در نفس خویش نهادینه سازیم که با دشمنان خود نیز به عدالت رفتار نماییم.

جامعه ای که مردمان آن فاقد عدالت فردی می باشند هیچ گاه رنگ سعادت را به خود نخواهند دید زیرا عدالت اجتماعی از بهم پیوستن عدالت افراد جامعه به وجود خواهد آمد.