مدتها بود خاک وطن اینگونه مورد تعرض دشمن ذلیل و زبون قرار نگرفته بود. یادمان نرفته است که پدران ایران زمین چه جان فشانی ها برای پایمردی این سرزمین کرده اند.
چه بسیار آرش کمانگیر در مقابل افراسیاب ها و چه بسیار کاوه آهنگر در مقابل ضحاک ها ایستادگی کردند.
چه بسیار خون امیر کبیرها در جای جای وطن، نثار این خاک شد.
چه بسیار خون مبارزان مشروطه فدای این آبادی شد.
چه بسیار خون شهدا در جنگ تحمیلی تقدیم ایران شد.
و اکنون ای هموطن، بار دیگر دشمن سفّاک به ناموس وطن تجاوز نموده و خاک ایران را مورد حمله قرار داده و می بایست تا آخرین قطره خون خود را نثار این خاک کنیم؛ به قول ملک الشعرای بهار:
کَس نگوید ز شما خانهٔ من در خطر است
ای وطن‌خواهان زنهار وطن در خطر است
که مرا خانه و مُلک و سَر و تَن در خطر است
ای وطن‌خواهان زنهار وطن در خطر است
پس با هر اختلاف نظر سیاسی و دینی که در افراد و اقوام و گروه ها وجود دارد یک صدا و تا آخرین نفس در این مرحله از مبارزات، در مقابل رژیم اشغالگر و تمامی کسانی که سلاح به سمت کشورمان بگیرند خواهیم جنگید و آنچه از جان و مال در اختیارمان باشد را به مانند پدران ایران زمین، نثار وطن خواهیم کرد.
کشور ایران ز انبوه فتن در خطر است
ای وطن‌خواهان زنهار وطن در خطر است
