امروزه با شدت گرفتن وضعیت وخیم اقتصادی و سخت شدن وضعیت معیشت مردم ایران، برخی از افراد تصور خواهند کرد که می بایست به فشارهای خارجی به منظور کاهش قدرت نظامی خود تن داده تا در وضعیت معیشت، بهبودی نسبی حاصل شود اما اگر بنا باشد که این موضوع به مرحله اجرا درآید تنها ممکن است در کوتاه مدت تغییرات اقتصادی در ایران به وجود آید زیرا ایران فاقد سلاح های استراتژیک( از قبیل سلاح های هسته ای، لیزری، الکترومغناطیسی، موشک ها و…) توازن قدرت منطقه ای را به زودی زود از دست خواهد داد که به عنوان مثال اگر امروز ایران به این نوع از سلاح ها دست پیدا نکند و یا آنهایی را که در اختیار دارد از رده خارج سازد، در همین لحظه رژیم صهیونیستی، ترکیه، عربستان و سایر کشورهای منطقه با عقد قرار دادهای متنوع، به خرید سلاح های مذکور از قدرت های غرب و شرق می پردازند و با قدرت گیری کشورهای منطقه، ایران به یک طعمه و خوراک ساده به منظور بلعیده شدن به توسط رژیم صهیونیستی، ترکیه، عربستان و نظایر آنها تبدیل خواهد شد. بنابراین ایران می بایست فارغ از ساختار سیاسی آن، توان نظامی خود را در حداکثر ظرفیت خود نگاه دارد که در غیر این صورت ممکن است بر روی نقشه های جغرافیایی دیگر نامی از ایران به چشم نخورد.
در خصوص سلاح های کشتار جمعی می بایست خاطر نشان شد که استفاده از این سلاح ها در قاموس قرآن به شکلی که شهروندان ضد جنگ و بی گناه آسیب ببینند حرام است اما در دو موضع بلا اشکال است :
الف) ساخت و تجهیز سلاح کشتار جمعی به منظور بازدارندگی و ایجاد رعب و وحشت در دشمن و مهاجمان؛ چنانکه در آیه ۶۰ سوره انفال پس از فرمان به ساخت و تجهیز نظامی مسلمانان در بالاترین سطح ممکن، می فرماید این فرمان به سبب آن است که« دشمن خدا و دشمن خویش و همچنین گروه دیگری که آنها را نمی شناسید را بترسانید – تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ ».
ب) به کار گیری این نوع سلاح به منظور از میان بردن منطقه ای خاص که تمامی آنها در جنگ با مسلمانان به ایفای نقش میپردازند. چراکه دشمنان به دو قسم مبارزینی که به شکل مستقیم در صحنه نبرد مستقیم حضور دارند و مبارزینی که در چرخه لجستیک نظامی فعالیت دارند تقسیم می شوند که بنابراین تمامی آن منطقه، پایگاه یا شهر به عنوان محارب و دست اندرکار جنگ با مسلمانان شمرده می شوند. این مورد نیز از عموم و اطلاق آیات مبارزه با دشمنان در جنگ و جهاد دفاعی یا سایر موارد جواز جنگ بدست می آید.