یکی از موضوعاتی که بر لسان برخی افراد جاری می شود، نقش اعتقاد به کارکرد ادعیه، اذکار، طلسمات و سایر امور به اصطلاح غیر فیزیکی( که البته سخن در فیزیکی بودن یا نبودن بسیار است و اکنون قصد پرداختن به آن را ندارم) در به نتیجه رسیدن آنهاست. به عبارت دیگر مثلا اگر اعتقادی به اصل صحت ادعیه قرآنی نداشته باشیم و آنها را به زبان آوریم آیا تاثیری در نتیجه ذکر شده از برای آن خواهد داشت یا خیر؟ خیلی از افراد در پاسخ می گویند:« خیر»؛ اما به راستی پاسخ درست چیست؟

    پاسخ آن است که در به ثمر رسیدن ادعیه، طلسمات، اذکار و سایر اموری که به نوعی غیر فیزیکی یا ماورائی محسوب می شوند، مسائل مختلفی دخیل است از جمله:

الف) صحت اصل آن موضوعی که قرار است به آن بپردازیم؛

ب) وجود و تحقق بستر و شرایط مساعد؛

ج) در نهایت و از همه مهمتر، مباحث مرتبط با قضا و قدر یک موضوع یا واقعه.

    در نتیجه اعتقاد به کارکرد یک دعا و… می تواند تنها در برخی موارد به عنوان علت ناقصه ی یک موضوع یا واقعه در نظر گرفته شود و لذا در بسیاری از موارد ممکن است بدون اعتقاد به عملکرد آنها نیز موثر واقع شوند.