چه بسیار موضوعات و وقایعی که هر روز در نزدیک و دور ما، به سمع و نظرمان می رسد و اینها سبب پریشانی و آزردگی ما در حیات و زندگانی ما خواهد شد این آزردگی سبب می شود تا واکنش های گوناگونی در برابر این حوادث داشته باشیم.
برخی این واکنش ها را با ابراز ناراحتی( به اشکال گوناگون) به دیگران منتقل می کنند و سبب آگاهی دیگران از ناراحتی خود می شوند و برخی نیز ترجیح می دهند این مسائل ناراحت کننده را نزد خود نگاه دارند و به اطلاع دیگران نرسانند که ما از این وضعیت عصبانی و ناراحت می باشیم.
اینکه کدامیک از این دسته ها موفق تر می باشند و میبایست به کدامین از آنها متمایل شویم سخنی است که قصد پرداختن به آن را ندارم بلکه می خواهم بدانید که در هنگام پیش آمد موضوعات پریشان کننده ی فکر و اندیشه، اگر توانایی و قدرت بر تغییر آنها را( در کوتاه یا بلند مدت دارید) دارید می بایست:
اولا) شتاب زده عمل نکنید چه اینکه« اَلصَّبرُ مِفتاحُ الفَرَجِ» صبر کلید گشایش می باشد و صبر در امور سیاسی و اجتماعی از عوامل بلوغ و رشد آینده افراد خواهد بود؛
ثانیا) به جای آنکه هر روز، اعصاب و روان خود را به سبب این عوامل پریشان کننده از میان ببرید، در جهت تغییر اصولی معضلات و مشکلات برآیید که البته این کار دشواریست اما غیر ممکن نیست.
تا کی کشم بیداد من، تا کی کنم فریاد من *** روزی بیابم داد من، الصبر مفتاح الفرج
ایوب با چندین بلا، کاندر بلا شد مبتلا *** پیوسته این بودش دعا، الصبر مفتاح الفرج[۱]
[۱] دیوان اشعار سنایی، ترجیعات